پست بعدی

با معجزه قرآن دوباره مسلمان شدم، گفت‌و‌گو با محمد عرب- قسمت دوم
پست قبلی

گفتن بسم‌الله در آغاز کار چه خواصی دارد

شما اینجائید:خانه » رهیافتگان » گفتگو با محمد عرب ره‌یافته ایرانی در آمریکا (مهمان ماه عسل)-قسمت اول

گفتگو با محمد عرب ره‌یافته ایرانی در آمریکا (مهمان ماه عسل)-قسمت اول

تاریخ ارسال: ۱۳۹۴-۰۵-۰۴ در رهیافتگان, رهیافتگان ایرانی, مصاحبه ۰

به گزارش پايگاه اطلاع رسانی استبصار، “محمد عرب” وقتی ۱۴ ساله بود، همراه خانواده اش از ایران به آمریکا مهاجرت می کند و حدود ۱۲ سال طبق فرهنگ آمریکایی زندگی می کند. با اینکه خانواده اش مسلمان بودند اما او هیچوقت نمی دید که آنها در خانه نماز بخوانند یا روزه بگیرند. محمد عرب پس از آنکه با قرآن آشنا می شود، در سن ۲۶ سالگی دوباره به اسلام روی می آورد و از آن روز به بعد فعالیت هایی در زمینه ی موسیقی اسلامی انجام می دهد.

– خب برسیم به داستانی که زندگی شما را دگرگون کرد.

محمد عرب : یک روز خبردار شدم که قرار است در برزیل کارناوالی برگزار شود. خب کارناوال های برزیل برای خودش تعاریفی دارد که شاید درست نباشد من آنها را شرح دهم. ثبت نام کردم تا در آن حاضر شوم. وقتی می خواستم از خانواده ام خداحافظی کنم خواهرم خواست صبر کنم و طبق یک رسم قدیمی کتاب قرآن آورد تا از زیرش رد شوم. کنجکاو شدم بدانم در آن چه نوشته شده. به همین دلیل قرآن را از او گرفتم و در کوله پشتی ام گذاشتم.

– شما که می گویید در زندگی تان دین جایگاهی نداشت، پس چطور از زیر قرآن ردتان می کردند؟

محمد عرب : در خانه ما قرآن بود اما نه برای خواندن و درس گرفتن بلکه فقط رد شدن از زیر آن و مثلا گذاشتن پای سفره هفت سین. به نوعی یک نوع کار فرهنگی به حساب می آمد و کسی توجهی به نوشته های آن نداشت.

– چطور شد قرآن را از خواهرتان گرفتید و در کوله پشتی تان گذاشتید؟

محمد عرب : واقعا نمی دانم چرا در یک لحظه تصمیم گرفتم آن را مطالعه کنم. آن روز احساس می کردم با همیشه فرق دارم. انگار کسی قرآن را از خواهرم گرفت و به من داد. به ریودوژانیرو که رسیدم فورا خودم را به یک هتل رساندم. وقتی کلید اتاقم را تحویل گرفتم می خواستم استراحت کنم اما قبل از استراحت، قرآن را باز کردم و از سر کنجکاوی ترجمه فارسی سوره فاتحه الکتاب را خواندم. برایم جالب بود چون تا آن روز نشنیده بودم کسی اینطور سخن بگوید. با همه خستگی سفر، ترجمه فارسی چند آیه اول سوره بقره را هم خواندم. خیلی خسته بودم. به همین دلیل قرآن را کنار گذاشتم و روی تخت دراز کشیدم. چشمانم را که بستم ناگهان این سوال به ذهنم خطور کرد که مفهوم این جملات چه بود، پرهیزکاران چه کسانی هستند و اصلا از چه چیزی باید پرهیز کرد؟

بلند شدم. قرآن را برداشتم و دوباره خواندم. ترجمه های برخی آیات سوره بقره را نه یک بار و دو بار بلکه سیزده چهارده بار خواندم. هر بار هم مثل این بود که پتکی را به قلبم می کوبند. نکته جالب برایم این بود که خدا فرموده بود اگر شک دارید که این کتاب از سوی خدای یکتا نیست و نوشته دست انسان است، همه شما انسان ها جمع شوید و تا روز قیامت فرصت دارید سوره ای مانند آن بیاورید. این آیات را که مرور می کردم بیشتر جذب قرآن می شدم. با خودم فکر می کردم اگر این منطق قرآن صحیح است من باید منطقی در برابر آن ارائه دهم.

– فردای آن روز به کارناوال برزیلی ها رفتید؟

محمد عرب : نه، هزاران سوال در ذهنم رژه می رفت. اصلا مجالی برای شرکت در کارناوال نداشتم. دچار بحران هویت شده بودم. اصلا نمی دانستم که هستم، کجا هستم و کجا می روم. نمی توانستم بی تفاوت باشم. ناگهان تصمیم گرفتم با خودم خلوت کنم تا پاسخی برای سوالاتم پیدا کنم. با کشتی های مسافربری به دهکده های اطراف و دور برزیل رفتم. دهکده سرخپوست ها بود. وارد جنگل شدم و مدتی با سرخپوست ها زندگی کردم. روزها قرآن می خواندم و روی ننویی که به شاخه درخت آویزان کرده بودم دراز می کشیدم و به آسمان خیره می شدم و فکر می کردم. هر وقت گرسنه می شدم، همراه اهالی دهکده با نیزه ماهیگیری می کردم. درست مثل انسان های بدوی شده بودم. آنجا بود که خودم را مقابل خدا تنها دیدم. هیچ چیز نبود که بتواند مرا از او دور کند.

– پس در سرزمین سرخپوست ها سیر و سلوک داشتید. درست است؟

محمد عرب : در نمایشگاه قرآن هم برای مردم گفتم در آنجا خیلی آرامش داشتم و در مدت چهار هفته اقامتم مدام آیات قرآن را می خواندم و به آفرینش جهان فکر می کردم. شب ها جلوی کشتی های باربری می نشستم و زارزار گریه می کردم و به خدا می گفتم چرا قرآن که یک گنج بزرگ است، اینقدر دیر به دستم رسیده؟ احساس شرمندگی می کردم که چرا مدت ها از این کتاب فاصله داشتم.

– پس از بازگشت از سفر چه کردید؟

چند هفته بعد به خانه برگشتم و زندگی ام را تغییر دادم. تمام آلات موسیقی را از خانه بیرون انداختم و مشروبات الکلی را از بین بردم. بعد متوجه شدم آن زمان که در سفر بودم، ماه رمضان بوده. نماز و روزه های قضایم را حساب کردم تا آنها را بجا بیاورم. هر شب که از محل کار به خانه می آمدم قرآن می خواندم. چند سی دی ترجمه قرآن هم خریدم و در اتومبیلم به آنها گوش می دادم.

– واکنش خانواده تان چه بود؟ با شما مخالفت نمی کردند؟

محمد عرب : خانواده ام متعجب بودند چرا این کارها را انجام می دهم. حتی خواهر بزرگم که خودش باعث شده بود قرآن به دستم برسد اعتراض می کرد که چرا رفتارت تغییر کرده و همراه ما به کنسرت نمی آیی اما من جواب می دادم که این سبک مهمانی ها که حریم اسلام در آنها رعایت نمی شود دیگر برایم جذابیتی ندارد و دوست ندارم در آنها شرکت کنم. خانواده ام به مرور زمان متوجه شدند که من در حال تغییر فرهنگ هستم و به هیچ شکلی حاضر نیستم مثل گذشته زندگی کنم.

– گویا شما در خانواده خودتان هم تاثیرگذار بودید.

محمد عرب : خوشبختانه خانواده ام در زندگی شخصی خودشان تجربه کردند که اگر انسان از بعضی کارهایی که خدا حرام کرده دوری کند اتفاقات خوبی برایش خواهد افتاد. از سوی دیگر می دیدند با تمام اتفاقاتی که در اطرافم می افتد خیلی آرامم و آرامشی از نماز خواندن و تلاوت قرآن به دست می آورم که هیچ موسیقی و تفریحی چنین رهاوردی ندارد. بدین ترتیب بود که خانواده ام هم به سمت رعایت دستورات اسلامی متمایل شدند و خواهر بزرگم بعد از مدتی محجبه شد. در عین حال علاقه اش به فعالیت های مذهبی تا اندازه ای شد که نوع کارش را تغییر داد. او قبلا مردم را به سفرهای گردشگری در کشورهایی مانند مصر و ترکیه می برد اما حالا کاروان حج دارد و افراد را به سفرهای زیارتی می برد.

– چقدر تلاش کردید تا خانواده و دوستانتان را به اسلام دعوت کنید؟

محمد عرب : همیشه در خانواده ام از مردان همسن و سال خودم می پرسم کدامیک از ما بیشتر از بقیه مرتکب گناه شده؟ همه انگشت اشاره شان را به سمت من می گیرند. بعد می گویم متوجه باشید وقتی خدا گناهکارترین جمع شما را هدایت کرده و به راه راست آورده، این حجتی برای شماست تا حواستان باشد که نمی توانید بگویید من نمی دانستم حق و باطل کدام است. این نوع بحث ها را همیشه در جمع همسن و سالانم و حتی جوان ترهای فامیل راه می اندازم و خوشبختانه تا اندازه زیادی تاثیر آنها در رفتار و سبک زندگی شان دیده ام.

فکر می کنم لازم است سه سوال اساسی «از کجا آمده ام، هدف از آمدنم چه بوده و به کجا خواهم رفت» را در ذهن افراد غریبه با دین اسلام ایجاد کنیم تا از طریق همین سوالات بتوانیم دین اسلام را که دین رستگاری است به دنیا معرفی کنیم.

– خانم عرب! شما هم کمی درباره خانواده تان بگویید. وقتی با همسرتان آشنا شدید ایشان در چه شرایطی بودند؟

سه ساله بودم که به دلیل شغل پدرم به آمریکا رفتیم و در آنجا ماندگار شدیم. البته خانواده ام مذهبی بودند و اهل حجاب و اسلامند. من هم در ۱۳ سالگی حجاب گذاشتم و همراه خانواده در جمع های اسلامی شرکت می کردم. در آنجا یک جمع اسلامی به نام «ایمان» برگزار شد و من همراه خانواده ام در آن شرکت کردم. در این جمع مسلمانان با لباس های رسمی کت و شلوار شرکت می کردند و خانم ها هم با وجود اینکه مسلمان بودند معمولا حجاب نداشتند. در گوشه این مجلس مردی را دیدم که پیراهن بلند پوشیده و آن را روی شلوارش انداخته بود. چند بار در مراسمی که برای امام حسین (ع) برگزار می شد او را دیده بودم. کم کم او با پدرم دوست شد و با هم آشنا شدیم.

– آقای عرب! گویا هم اکنون فعالیت هایی در زمینه موسیقی اسلامی انجام می دهید و به همین دلیل به «سامی یوسف دوم» شهرت پیدا کرده اید.

محمد عرب : قبلا در حوزه موسیقی راک و پاپ فعالیت می کردم اما بعد از آشنایی با قرآن سعی کردم در حوزه دین و اهل بیت (ع) کارم را ادامه دهم. البته اصل این نواها متن هایی برای مداحی بود. چون وقتی مسلمانان در آمریکا جمع می شوند، سخنرانی ها با زبان اصلی انجام می شود اما مداحی ها و نوحه ها به زبان فارسی یا عربی است به همین دلیل تصمیم گرفتم مدح ها را به زبان انگلیسی ترجمه کنم و با این کار ایده تهیه سی دی موسیقی اسلامی به زبان انگلیسی به ذهنم خطور کرد. از این جهت کارم شبیه سامی یوسف است.

قصد دارید به این گونه فعالیت ها ادامه دهید؟

محمد عرب : بله، برنامه دیگری را همراه همسر و چند نفر از دوستانم اجرا می کنیم که در زمینه موسیقی کودک و آشنایی کودکان انگلیسی زبان با اسلام و اهل بیت (ع) است. البته این سی دی می تواند در خانواده های ایرانی هم استفاده شود و در عین حال که کودکان را با زبان انگلیسی آشنا کرده و کلمات جدید را به آنها آموزش می دهد، می تواند در زمینه آشنایی و علاقه مند شدن آنها به اسلام مفید باشد.

منبع: همشهری آیه – شماره ۲۲ – بهمن ماه۱۳۹۲

استبصار www.estebsar.ir

برچسبها