تاتسیانا ایلیوشچانکا ورزشکار تازه مسلمان بلاروسی

تاریخ ارسال: 1397-04-11 در رهیافتگان, رهیافتگان خارجی یک نظر

آنها می ترسیدند و می گفتند فرهنگ ایران با دیگر کشورها فرق دارد ولی الان به این نتیجه رسیده اند که ایران کشور خوبی است. در حال حاضر آنها از اینکه من مسلمان شده ام و در ایران زندگی می کنم رضایت کامل دارند.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی استبصار، نخستین مدال آسیایی تاریخ دو و میدانی بانوان ایران سرانجام به نام لیلارجبی ثبت شد. تاتسیانا ایلیوشچانکا متولد بلاروس است. او برای کشورش مقام نایب قهرمانی سال ۲۰۰۵ باشگاه های اروپا و عنوان چهارمی جام جهانی جوانان را در رشته پرتاب وزنه به دست آورد. اما زمانی که تیم ملی دوومیدانی مردان ایران اردوی تدارکاتی در بلاروس برگزار کرده بود با پیمان رجبی دونده دو سرعت ایران آشنا شد. آنها در سال ۸۶ با هم ازدواج کردند و او نام لیلارجبی را برای خود برگزید. رجبی پس از تشرف به دین اسلام تابعیت ایرانی گرفت و مدت هاست که در رقابت های بین المللی برای تیم ملی بانوان افتخارآفرینی می کند. با این وجود طی سال های حضورش در ایران با بی مهری بسیاری از سوی مسوولان مواجه بوده است. تا جایی که پس از المپیک لندن لب به شکایت از مسوولان فدراسیون گشود. نداشتن مربی یکی از مشکلات او بود. اما به نظر می رسد در حال حاضر شرایط کمی بر وفق مرادش شده است، چرا که او پس از گذراندن یک اردوی موفق در بلاروس مدال نقره بازی های آسیایی را نصیب ایران کرد. با او در مورد شرایط حضورش در ایران و مدال ارزشمندش گفت وگویی انجام دادیم که در زیر می خوانید.

نخستین مدال تاریخ دو و میدانی بانوان ایران به نام تو ثبت شد.
خیلی خوشحالم که موفق شدم این مدال را به دست بیاورم. همانطور که شما گفتید این نخستین مدال در رشته دو و میدانی بوده که این باعث شادی بیشتر من می شود.

از تو به خوبی تقدیر کرده اند؟
بله. فدراسیون دو و میدانی از من تقدیر کرد، در سفارت ایران در کره جنوبی هم از من تقدیر شد. هنوز پاداشی به من نداده اند اما وعده داده اند در آینده نزدیک پرداخت کنند.

رقبایت در چه سطحی بودند؟
حریفان من خیلی قدرتمند بودند. پرتابگر چینی که در بازی های آسیایی اول شد در المپیک هم مدال گرفته بود. او قهرمان مسابقات جهانی بود.

برای رقابت با آنها آمادگی کافی داشتی؟
بله. امسال من از شرایط اردوهای تدارکاتی خیلی راضی بودم. از رییس فدراسیون تشکر می کنم که من را به اردوی بلاروس اعزام کرد. در آنجا حدود چهار ماه و نیم زیرنظر یک مربی بلاروسی تمرین کردم. هیچ مشکلی هم نداشتم و تمام هزینه ها را فدراسیون دو و میدانی تقبل کرده بود. سال های قبل برایم خیلی مشکل بود بدون مربی تمرین کنم اما برای بازی های آسیایی مشکلی نداشتم.

دوست نداری برای کشور خودت بازی کنی و مدال به دست بیاوری؟
نه. من دیگر حدود هفت سال است که در ایران زندگی می کنم و دوست دارم برای ایران در مسابقات مختلف شرکت کنم.

شرایط دو و میدانی ایران در مقایسه با بلاروس چه فرقی دارد؟
فرق زیادی دارد. در بلاروس به ورزشکاران زن همانند مردان اهمیت می دهند و امکانات به طور مساوی و برابر بین زن و مرد تقسیم شده است. دو و میدانی بانوان ایران نیز درحال پیشرفت است. در بلاروس این ورزش حدود صد سال است که راه اندازی شده اما ایران بعد از انقلاب اسلامی تازه دارد راه می افتد. تا الان پیشرفت چشمگیری در دو و میدانی ایران داشته ایم.

بعد از المپیک ۲۰۱۲ گفتی به دلیل شرایط بد دو و میدانی در ایران و امکانات کم ممکن است به کشور خودت برگردی. واقعا الان هم به بازگشت فکر می کنی؟
امکانات در اینجا کمتر از کشورهای دیگر است. مربی خوب وجود ندارد. خیلی کمبود های دیگر هم داریم اما جدیدا شرایط کمی بهتر شده است. من هم دیگر قصد برگشت ندارم و همین جا به ورزشم ادامه می دهم.

به نظرت برای پیشرفت ورزش زنان در ایران باید چه کارهایی انجام داد؟
مسوولان باید حمایت خود را از بانوان بیشتر کنند. خودتان دیدید که دختران ما در بازی های آسیایی ۱۶ مدال به دست آوردند. این نشان می دهد ما در ایران استعدادهای خیلی خوبی داریم. باید با تغییرات بیشتر امکان رشد آنها را فراهم کنیم. مثلااز مربیان خارجی استفاده کنیم. آنها را به اردوهای خارجی اعزام کنیم و به مسابقات بین المللی بفرستیم تا بتوانند پیشرفت بیشتری داشته باشند.

از نظر مالی فدراسیون به خوبی شما را تامین می کند؟
ما در فدراسیون دو و میدانی یک رده بندی داریم که هر کس نسبت به آن مدال یا رکوردی که دارد حقوق می گیرد. میزان آن برای هرکسی متفاوت است. البته به نظر من حقوق ما خیلی کم است چون ورزشکار هزینه های خیلی بالایی دارد. در بلاروس هم طبق رتبه و جایگاه فرد به او حقوق می دهند.

پس از مسلمان شدنت تصمیم گرفتی با حجاب بازی کنی. سختت نیست؟
نه، حجاب برایم سخت نیست و دیگر عادت کرده ام. فکر می کنم که حجاب اصلامانع پیشرفت ورزشکار نیست خصوصا در رشته پرتاب وزنه. شاید در رشته های دیگر مشکلاتی وجود داشته باشد ولی در رشته ورزشی من حجاب مشکلی ایجاد نمی کند.

خانواده ات با مسلمان شدنت و ازدواج با یک ایرانی مخالف نبودند؟
چرا، اولش خیلی مخالفت می کردند. آنها می ترسیدند و می گفتند فرهنگ ایران با دیگر کشورها فرق دارد ولی الان به این نتیجه رسیده اند که ایران کشور خوبی است. در حال حاضر آنها از اینکه من مسلمان شده ام و در ایران زندگی می کنم رضایت کامل دارند.

خودت از زندگی که در ایران داری راضی هستی؟
بله راضی هستم. اگر راضی نبودم که اینجا زندگی نمی کردم. تمام کشورهای دنیا در کنار خوبی هایشان بدی هایی هم دارند، ایران هم مثل باقی کشورها است. من با خوب و بد ایران کنار آمده ام و زندگی می کنم. به نظر من مردم ایران خیلی خوب هستند. خود ایرانی ها، خانواده های ایرانی همه خوب هستند و من از همه چیز راضی هستم.

زبان فارسی را هم خوب صحبت می کنی.
متشکرم. طبیعی است که بعد از هفت سال زندگی در ایران زبان فارسی را راحت صحبت کنم. اما یادگیری این زبان برای من حدود یک سال و نیم طول کشید.

برای المپیک چه برنامه یی داری؟ می توانی سهمیه را کسب کنی؟
سهمیه را حتما به دست می آورم ولی اینکه چه جایگاهی در المپیک کسب کنم اصلامشخص نیست. بازی های المپیک قابل پیش بینی نیستند اما تلاش می کنم که رکورد خوبی به جای بگذارم. از هفته آینده تمرینات خود را شروع خواهم کرد و روزی ۵-۶ ساعت تمرین می کنم تا به آمادگی لازم برای مسابقات بعدی برسم. امیدوارم فدراسیون دو و میدانی و همین طور وزارت ورزش از من حمایت کنند تا بتوانم نماینده خوبی برای ایران باشم.
رهیافته

استبصار www.estebsar.ir

تلگرام t.me/estebsar_ir

برچسبها